ΜΕ ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ Μ.ΧΙΩΤΗ 1961
Ενα πολύ μεγάλο τραγουδι ,και το πλέον αδικημένο από τους μουσικούς παραγωγούς,σε στοίχους Γ.Βρούβα που εφυγε στα 90 του πριν 2 χρόνια,και μουσκή του Μανώλη Χιώτη.Οταν το ακους εκει καταλαβαινεις οτι ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ δεν ξαναβγαινει ουτε σε 100 που λενε,ουτε και σε 1100.χρόνια... Ο Θεος δεν ξαναστελνει τον αγαπημενο του να τον ξανασταυρώσουν για δευτερη φορα.ΤΕΛΟΣ...
Στίχοι: Γιώργος Βρούβας
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες: Μαρινέλλα
Κάνε τη νύχτα μου αυγή
τον ήλιο να χορτάσω
και τα χειλάκια σου πηγή
να πιω να ξεδιψάσω.
Κάνε τον πόνο μου γιορτή
πριν σβήσω απ'το κλάμα
κάνε το δρόμο μου πλατύ
για να μας φέρει αντάμα.
Κάνε τα χέρια σου φωλιά
να μπω να ξαποστάσω
και μη θυμάσαι τα παλιά
κι εγώ θα τα ξεχάσω.
Κάνε τη νύχτα μου αυγή
θα στο χρωστώ για χάρη
και την αγάπη σου πουλί
και στείλτο για να με πάρει